Ontlastings-, blaas- en incontinentieklachten komen bij vrouwen vrij vaak voor: 1 op de 10 vrouwen wel eens last van ontlastingsverlies of van een moeizame stoelgang blijkt uit onderzoek. Voor deze vrouwen is een normaal en actief leven leiden veelal een grote uitdaging. En dat blijft het vaak, want de meeste vrouwen blijven te lang met hun klachten doorlopen. Veelal uit schaamte…
Op deze ontlastings- en blaasklachten berust helaas nog een groot taboe. Dus praten de meeste vrouwen er liever niet over. Bij ons kan dat wel in vertrouwen! Wij helpen vrouwen namelijk graag van hun klachten af en hanteren daar veelal een multidisciplinaire aanpak voor. In dit geval meestal een samenwerking tussen onze vrouwelijke gynaecoloog, uroloog, bekkenbodemfysiotherapeut en soms een maag-darm-lever specialist. Waar mogelijk aangevuld met onze vrouwelijke leefstijltherapeut, diëtist en acupuncturist.

Ontlastingsverlies (fecale incontinentie)

Ontlastingsverlies (ook wel ontlastingsincontinentie of fecale incontinentie genoemd), is het ongewild verlies van ontlasting of het laten van winden op een voor de patiënt ongewenste tijd en plaats. Verlies van dunne of vaste ontlasting komt bij circa 6% van de volwassen vrouwen voor. Het zijn klachten die vaker voorkomen naarmate de leeftijd stijgt bij vrouwen en de kwaliteit van leven sterk vermindert. Fecale incontinentie komt het meest voor bij ouderen, maar een aanzienlijk deel is in de beroepsactieve leeftijd. Ongeveer 2-3% van de bevolking lijdt eraan.
Van de vijftigplussers heeft naar schatting 5% minstens één keer per week last van ongewild stoelgangverlies, bij zeventigplussers zou dat meer dan 10% zijn, en bij tachtigplussers stijgt dat percentage zelfs boven de 20%.
De grootste groep zijn iets oudere vrouwen. Zij vormen een kwetsbaardere groep dan mannen, door de structuur van hun bekkenbodem en doordat ze meer last van constipatie (obstipatie) hebben.

Oorzaken ontlastingsverlies (fecale incontinentie)

Fecale incontinentie of ongewild stoelgangverlies kan veroorzaakt worden door een hele reeks aandoeningen, waaronder:

• Infectie van de darm (diarree).
• Droge, harde brokken stoelgang in de darm.
• Overconsumptie van laxeermiddelen.
• Letsel aan de anale sluitspier (na operaties, bevalling of een bekkenbreuk).
• Letsel aan het laatste deel van de dikke darm.
• Tumoren.
• Ontstekingsziekte aan de dikke darm.
• Aangeboren afwijkingen.
• Neurologische aandoeningen (bijv. dementie, Alzheimer, MS, herseninfarct, verlamming). 

Maak voor deze klachten een afspraak met jouw huisarts. Veelal kan een eerste behandeling door haar/hem al worden ingezet. Indien jouw huisarts vermoedt dat ontlastingsverlies samenhangt met het niet goed functioneren van de bekkenbodem, dan kan de arts jou doorverwijzen naar de bekkenbodem specialist bij SHE Health Clinics. Voor een bezoek aan onze vrouwenkliniek heb je dan een verwijzing nodig van jouw (huis)arts.

Behandeling ontlastingsverlies (fecale incontinentie)

De behandeling hangt af van de specifieke oorzaak bij iedere patiënt. 

• Lichte gevallen proberen we te verhelpen met medicatie. 
• Constipatie (obstipatie) en/of diarree kunnen met bepaalde geneesmiddelen behandeld worden.
• Bij ongewild stoelgangverlies geassocieerd met een prolaps (verzakking/uitpuiling) of invaginatie (instulping) van het laatste deel van de dikke darm, verwijst de (huis)arts je door naar een specialist bij SHE Health Clinics.
• Ook bij ernstige fecale incontinentie (dagelijkse bevuiling van het ondergoed) moet de (huis)arts doorverwijzen, tenzij de oorzaak onbehandelbaar is (bijv. bij ernstige dementie of neurologische aandoeningen).
• Als conservatieve therapie niet helpt, kan onze specialist een operatie voorstellen, bijv. het herstellen van een gescheurde anale sluitspier of het plastische corrigeren van de bekkenbodemspieren.

Aambeien

Aambeien, ook hemorroïden of speen genoemd, zijn het gevolg van de uitzetting en verzakking van het bloedvatrijke zachte weefsel in en rond de anus. Ze ontstaan vaak door een verhoogde druk rond de anus. Deze druk ontstaat door hard persen, bijv. bij constipatie, harde stoelgang, een bevalling of bij langdurig hoesten. Aambeien zijn onschuldig, maar kunnen vervelende symptomen veroorzaken. Vaak verdwijnen ze vanzelf, maar keren de symptomen ook weer terug. In sommige gevallen vormt zich een bloedklonter in de aambei en krijgt deze geen bloed meer. Dat kan leiden tot een (zeer) pijnlijke trombose.

Aambeien komen zeer vaak voor. Ongeveer 30% van de volwassen vrouwen heeft er ooit last van.

Behandeling van aambeien

Aambeien die geen last geven, behoeven geen verdere behandeling. Geneesmiddelen hebben slechts een beperkte plaats binnen de behandeling van aambeien. Vooral constipatie moet behandeld worden, eventueel met een gepast laxeermiddel.

• Bij storende aambeien kan het soms voldoende zijn om een crème aan te brengen. Ook kunnen ze met een rubberbandje worden afgebonden. Dit kan de huisarts of specialist  uitvoeren. Na een week vallen de afgeknelde aambeien af.
• Soms wordt er een vloeistof in de aambei gespoten die ervoor zorgt dat ze verschrompelt (sclerotherapie).
• Grotere aambeien die uit de aars puilen kunnen via een kleine ingreep worden uitgesneden.
• Een bloedklonter wordt onder plaatselijke verdoving verwijderd.

Gynaecologische verzakking of prolaps

Lees er HIER meer over. 

Incontinentie

Lees er HIER meer over.