In de vagina leven bacteriën en schimmels. Dat is heel normaal. Tussen de verschillende soorten bacteriën en schimmels bestaat een natuurlijk evenwicht. Soms raakt dit evenwicht verstoord. Bepaalde schimmels gaan dan overheersen, zoals Candida. Dit is een gist (een soort schimmel). Er ontstaat een schimmelinfectie. Een andere naam hiervoor is candida-infectie.

Symptomen vaginale schimmelinfectie

Bij een schimmelinfectie (candida) kunt u last krijgen van:

• Jeuk in en/of rond de vagina.
• Witte, soms brokkelig-yoghurtachtige vaginale afscheiding zonder geur (witte vloed).
• Een rood, gezwollen en pijnlijk slijmvlies van de vagina.
• Pijnlijke schaamlippen.
• Pijn of een branderig gevoel, al dan niet bij het plassen of vrijen.

Oorzaak vaginale schimmelinfectie

De oorzaak van een schimmelinfectie in de vagina blijft vaak onduidelijk. Het komt niet door besmetting. Maar er is wel meer schimmel (candida) in de vagina dan er normaal thuishoort.

De volgende factoren kunnen het evenwicht tussen bacteriën en schimmels in de vagina verstoren:

• Bij hormonale veranderingen lijken schimmels soms beter te groeien. Bijvoorbeeld rond de menstruatie of tijdens een zwangerschap.
• Het grondig wassen van jouw vagina met zeep (ook neutrale zeep) irriteert het slijmvlies waardoor het aantal schimmels kan toenemen.
• Antibiotica kunnen bepaalde soorten bacteriën in de vagina doden, waardoor schimmels de kans krijgen zich uit te breiden.
• Ook andere medicijnen, zoals corticosteroïden, kunnen de kans op het ontstaan van schimmelinfecties vergroten.
• Vrouwen met diabetes hebben meer kans op vaginale schimmelinfecties.

Vaak spelen geen van deze oorzaken een rol en weten we niet waarom een schimmelinfectie ontstaat of regelmatig terugkomt.

Vrouwen krijgen een vaginale schimmelinfectie niet van hun partner. Een candida-infectie is niet besmettelijk en dus ook niet seksueel overdraagbaar. Iedereen draagt deze schimmels al op de huid en slijmvliezen.

Er is geen bewijs dat het dragen van strakke kleding, inlegkruisjes of tampons de kans op schimmelinfecties vergroten.

Onderzoek en diagnose bij vaginale schimmelinfectie

SHE. Health Clinics (SHC) kan voor jou zowel de diagnose stellen als de uiteindelijke behandeling met medicijnen verzorgen.

Wat kunt je zelf doen bij een vaginale schimmelinfectie?

Behandeling vaginale schimmelinfectie

Een schimmelinfectie gaat vaak vanzelf over.

Heb je sinds kort klachten van een witte brokkelige yoghurtachtige afscheiding en veel jeuk? En geen last van andere klachten zoals buikpijn of bloederige afscheiding? Dan is een schimmelinfectie waarschijnlijk:

• Je kunt dan afwachten of de klachten vanzelf overgaan.
• Zijn de klachten erg hinderlijk of houden ze lang aan? Neem dan contact op met de huisarts of gynaecoloog.

Bij de eerste keer klachten kan de arts je onderzoeken. In overleg met jou kan de arts een medicijn voorschrijven.

Heb je dezelfde klachten al eens eerder gehad? Heeft een eventuele behandeling van de arts toen goed geholpen? Dan heb je waarschijnlijk weer een schimmelinfectie, wat wel vaker voorkomt.

• Je kunt dan afwachten of de klachten vanzelf overgaan.
• Zijn de klachten erg hinderlijk, of houden ze lang aan, dan kun je contact opnemen met de arts of zelf naar de drogist gaan voor een behandeling met medicijnen.

Medicijn in de vagina
De huisarts of gynaecoloog kan een vaginale capsule miconazol voorschrijven. Breng dit zo diep mogelijk in de vagina. Je doet dit éénmalig, ‘s avonds voor het slapen gaan. Miconazol krijg je alleen op recept. Als de apotheek geen vaginale capsule heeft, kun je een andere toedieningsvorm of een ander antischimmelmiddel (clotrimazol) gebruiken. 

• Er zijn verschillende antischimmelmiddelen (naast miconazol ook clotrimazol of butoconazol) in verschillende toedieningsvormen (vaginale tabletten, vaginale ovules of vaginale crèmes). De verschillende toedieningsvormen werken even goed. 
• Een medicijn in de vagina aanbrengen werkt het beste op dagen waarop je niet ongesteld bent.
• De vaginale behandeling heeft over het algemeen weinig bijwerkingen: soms geeft het een branderig gevoel.
• Een vaginale crème (miconazol of clotrimazol) kun je ook gebruiken als je zwanger bent of borstvoeding geeft.
• Na inbrengen van het medicijn in de vagina kunnen de klachten nog enkele dagen aanhouden.

Let op!

• Miconazol mag je niet samen met sommige bloedverdunners (antistollingsmiddelen) gebruiken. Lees daarom altijd eerst de bijsluiter.
• Vaginale antischimmelmiddelen kunnen het rubber van een condoom of pessarium beschadigen. Als je een antischimmelmiddel in jouw vagina aangebracht hebt, is een condoom of pessarium dus niet betrouwbaar. Pas 3 dagen na aanbrengen van het antischimmelmiddel, beschermt een condoom of pessarium weer zoals het hoort.